Makaleler

Arapçada birini övmek ya da yermek için kullanılan fiiller vardır. Bu fiiller övmek için olunca “ne güzel!” “ne iyi! ; yermek için olunca da “ne kötü!” “ne çirkin!” şeklinde tercüme edilir.

Med fiilleri:نِعْمَ – حَبَّذَا

Zem fiilleri :بِئْسَ – سَاءَ – لاَ حَبَّذَا

Cümlede kullanılışları: Birinci cümlenin başında yer alırlar. Arkalarından genellikle iki merfu isim gelir. Birinci isim medh veya zem fiilin faili, ikinci isim de mahsusu olur. Fiil ve faili öne geçmiş haber, mahsus mübteda olur. Kurulan cümle isim cümlesidir. Örnekler:

نِعْمَ الدَّرْسُ دَرْسُ التَّارِيخ  “Tarih dersi ne iyi derstir.” Bu cümlede الدَّرْسُ faildir. دَرْسُ التَّارِيخ ise mahsustur.

نِعْمَتِ الْبِنْتُ فَاطِمَةُ “Fatma ne iyi kızdır.” Görüldüğü gibi fail müennes olduğunda medh fiili de müennes olur. Medh ve zem fiilleri cümlesinde fiilin faile cinsiyet bakımından uyması gibi uyar.

بِئْسَ الرَّجُلُ سَعِيدٌ   “Said ne kötü adamdır.”

بِئْسَتْ الْحَدِيقَةُ اَلْحَدِيقَةُ الْمُهْمَلَةُ  “İhmal edilen bahçe ne kötü bahçedir.”

سَاءَ الْحُكْمُ حُكْمُ الْقَاضِى  “Hakimin hükmü ne kötü hükümdür.”